Σε ασθενείς με ιδιοπαθή παρεγκεφαλιδική αταξία ο έλεγχος για αντισώματα έναντι αρκετών νευρωνικών αντιγόνων στον ορό, αν είναι εφικτό και στο ΕΝΥ, των ασθενών είναι σημαντικός, δεδομένου ότι αυτά τα αυτοαντισώματα μπορεί να υποδηλώνουν κακοήθεια, να συμβάλλουν στον καθορισμό της θεραπείας και στην πρόγνωση της ασθένειας. Ενώ μερικά αντισώματα στοχεύουν σε πυρηνικά αντιγόνα που υπάρχουν στους περισσότερους νευρώνες του ΚΝΣ (π.χ. αντι-Hu, αντι-Ri), άλλα αντιγόνα εντοπίζονται στο κυτταρόπλασμα ή στην πλασματική μεμβράνη των κυττάρων Purkinje.
Tα περισσότερα τεστς είναι κοινά με τα τεστς της αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας, ενώ μερικά συνιστώνται μόνο στην παρεγκεφαλιδική Αταξία. Τα πλέον συνιστώμενα τεστς είναι για τα αντιγόνα:
- GAD
- Διαύλους Ασβεστίου (VGCC-P/Q)
- Το πακέτο των παρανεοπλασματικών αντιγόνων (γίνεται συνδυασμός τεχνικών WesternBlot και ανοσοφθορισμού σε τομές παρεγκεφαλίδας, διότι μερικά αντισώματα προσδένονται στα κύτταρα purkinje, χωρίς να μπορεί ακόμη να ανιχνευθεί το συγκεκριμένο αντιγόνο, π.χ. PCA-2).
- mGluR1 (metabotropic glutamate receptor 1)
- ITPR1 (Inositol 1,4,5-trisphosphate receptor 1, I3PR)
- CARP VIII (Carbonic anhydrase-related protein VIII)
Πρόσφατη λεπτομερής ανασκόπηση των κλινικών και παρακλινικών χαρακτηριστικών της αυτοάνοσης παρεγκεφαλιδικής αταξίας και των θεραπευτικών και προγνωστικών συνεπειών της ανίχνευσης των παραπάνω αντισωμάτων παρουσιάζεται από τους JariusandWildemann στο JNeuroinflam (2015; 12:168. DOI 10.1186/s12974-015-0358-9).